En çok ihtiyacımız olan şey inatla, inançla umut etmek belki de. İyilik gibi tıpkı fena halde bulaşıcı bir şeydir hem de. Gözle göremez elle tutamazsın belki ilk başta ama inanırsan eğer seni gerçekliğe götürür, umutla düşlediğin sonundaki gerçekliğe…
Yaşamlarımıza mucizeler bizim umutla sabırla inançla düş kurmamızla gelecek. İnan!
Dünya belki de sonu umutla beklenen bir düşün kurulmasıyla kurtulacak, şifalar umutla elden ele paylaşılarak çoğalacak. Bütün icatlar da mucizelere inanan mucitlerin düşü değil miydi bir zamanlar? Ancak inanarak, sürekli, umutla vizyon oluşturarak, buna da adanmışlıkla çalışarak gerçek olabiliyor her düş. Belki de sadece bir kişinin umudu senin ya da benim olmasa bile başka birinin mucizesi olabilir, dünya kurtulabilir ve biz de o mucizenin içinde yaşamayı deneyimleyerek mutlu oluruz, kim bilir?
O yüzden umut et ve umutları olanlara da nazik, şefkatli, özenli, kibar davran. Sadece kendin için de değil, toplumun, bütün insanlığın mutluluğu, hayrı için umutları asla kıran değil büyüten olmayı seç.
Bazen küçücük ama samimiyetle, umut verici bir cümle ya da davranış ile kişinin hayatını öyle bir etkilersin ki, mucizelerin gelmesine nerede nasıl ilham olabildiğine sen bile inanamazsın. Sevgiye dair umudunu kaybetmiş bir çocuğun başını okşamakla, kendini o gün çok değersiz hisseden birine bir teşekkür etmekle, hâl hatır sormakla, bir nasılsın diyerek hayatta hala iyi, güzel, paylaşımcı insanlar olduğunu, güneşin her sabah doğduğu gibi yaşamda da her gün yeni güzellikler olabileceğini hatırlamasına dair umut verebilirsin.
Belli olan bir şey var ki sen yaşama kendini nasıl sunarsan o da karşılığını kat be kat vermekte bize oldukça cömerttir. Ektiklerimiz hep güzel umutlar olsun ki mucizeleri biçelim.
Bizler umut etmekten vazgeçmeden iyiliği çoğaltan olalım. Zor günleri umutlarımızla yok edelim.
Sağlıcakla
Comments